مجری : اسمعیل پقه همکاران : جاسم غفله مرمضی - مهرداد محمدی دوست - مرتضی سوری - کامران حاجب نژاد - مجتبی ذبایح نجف آبادی - امین رنجبر - عبدالرحیم اصولی - عباس متین فر چکیده این پروژه طی دو دوره پرورش (سال 1387 با تراکمهای ذخیره سازی 30 ، 45 و 60 قطعه در مترمربع و سال 1388 با تراکمهای ذخیره سازی 50 ، 70 و 90 قطعه در مترمربع ) انجام شد. در دوره اول کار پرورش دو ماه طول کشید و نتایج بدست امده از آنالیز واریانس یکطرفه آن حاکی از آن بود که تراکمهای مورد بررسی در این مطالعه تاثیر معنی داری بر شاخصهای رشد ، بازماندگی و شاخصهای تغذیه ای ( FCR و PER ) ندارند ( P > 0.05 ) و بالاترین میانگین وزنی در تیمار 1 ( تراکم 30 قطعه در مترمربع ) با مقدار 1.2 ± 1.33 گرم بدست آمد، همچنین بالاترین میزان بازماندگی نیز در تیمار یک ( 6.57 ± 81.86 درصد ) بدست آمد. بالاترین میزان محصول نهایی ( 62.23 ± 1576 کیلوگرم ) در تیمار 3 ( تراکم 60 قطعه در مترمربع ) بدست آمد که از میزان محصول بدست آمده برای دو تیمار دیگر بطور معنی داری ( P ≤ 0.05 ) بیشتر بود. اما در مطالعه سال 1388 دوره پرورش 4 ماهه ( 122 روزه ) بود که در آن تراکمهای ذخیره سازی ( 50 ، 70 و 90 قطعه در مترمربع ) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آنالیز واریانس یافته این مطالعه نشان داد تیمارهای 50 و 90 قطعه در مترمربع تاثیر معنی داری بر شاخصهای رشد ( میانگین وزن و میانگین شاخصهای طولی و میانگین SGR ) نداشتند ( P > 0.05 )، هر چند این شاخصها بطور معنی داری ( P ≤ 0.05 ) در تیمار تراکم 70 قطعه در مترمربع کمتر از دو تیمار دیگر بود که این امر می تواند مربوط به خطای آزمایش باشد. شاخصهای بازماندگی و تغذیه ای ( FCR و PER ) تاثیر معنی داری از تراکمهای ذخیره سازی مورد مطالعه نگرفته بودند. بیشترین میانگین وزن بعد از 122 روز پرورش در تیمار تراکم 50 قطعه در مترمربع (2.43 ± 16.91 گرم )، بالاترین میزان بازماندگی (9.38 ± 89.20 درصد ) در تیمارتراکم 70 قطعه در مترمربع ) بدست آمد. بیشتری میزان محصول بعد از 122 روز پرورش (221.81 ± 5971.62 کیلوگرم در نیم هکتار ) در تیمار تراکم 90 قطعه در متر مربع بدست آمد که بطور معنی داری ( P ≤ 0.05 ) از تیمارهای دیگر بیشتر بود. البته با ادامه پرورش یکی از استخرهای نیم هکتاری تراکم 90 قطعه در مترمربع تا 143 روز میزان 7004 کیلوگرم محصول از نیم هکتار ( 14008 کیلوگرم در هکتار ) بدست آمد که این میزان برداشت محصول در واحد سطح پرورش میگو برای اولین بار در کشور اتفاق افتاده است. با توجه به نتایج بدست آمده در این دو دوره پرورش می توان اینگونه نتیجه گیری نمود که میگوی پاسفید غربی ( Litopenaeus vannamei ) را می توان در تراکم 90 قطعه در مترمربع ( 3 برابر تراکمی که در حال حاضر در کشور مورد کشت است ) در شرایط منطقه چؤیبده آبادان ذخیره سازی کرده، مورد پرورش قرار داد که در صورت رغبت پرورش دهندگان به این کار باعث افزایش قابل توجه میزان محصول برداشتی از میگوی پرورشی در کشور گردد و در راستای افزایش بهره برداری از اراضی بلااستفاده ساحلی جنوب کشور، افزایش تولید پروتئین دریایی و در نتیجه اشتغالزایی در منطقه گام مهمی باشد.
|